Ga ik dit volhouden ?
Door: Lotte Willems
Blijf op de hoogte en volg Lotte
05 Mei 2015 | Spanje, Isla de Gran Canaria
Hallo,
Op dit moment is het echt even heel zwaar, ik zit er gewoon echt doorheen. Papa, mama en Sara zijn naar Frankrijk met opa en oma, Dave is op vakantie, in Lanzarote nog wel. En ik zit hier, waar ik nog zolang moet blijven. Ik kan gewoon even niet meer.
Dus ik dacht, ik ga naar Dave, ik kan in 1 dag op en neer vliegen, het duurt namelijk 45 minuten. De kosten vallen opzich ook nog mee, €75 retour. Ik werd weer bijna enthousiast, want ik heb het echt nodig om weer even lekker bij hem te kunnen zijn. Ik kom er rond kwart voor 1 aan en vlieg om kwart voor 9 terug. Dat is toch perfect ? Dan ga je er verder over na denken, als ik hem zie ben ik natuurlijk de gelukkigste persoon op aarde, maar ik moet ook weer afscheid nemen, weer hier naartoe. Dat is de lastige kant van het verhaal. Dus, met mijn kamergenootjes erover gehad, andere meiden, papa en mama en Dave zelf natuurlijk.
Allemaal zeggen ze het zelfde, heel leuk, zal fijn zijn, maar je moet ook weer terug, dan word het nog moeilijker dan het nu al is.
Dus, niet naar Dave ? Kan ik dat wel aan dan ? Het idee dat hij zo dicht bij is, ik er zo makkelijk heen kan, maar toch hier blijf, dat sloopt me ook. Wat moet ik doen ? Ik weet het serieus niet..
Verder heb ik wel een heeeel leuk jongetje ontmoet deze week, Pablo, 2 jaar oud, mijn 2e vriendje. Wat een schatje was dat, hij speelde heel de tijd met me, als zijn mama weg was (ik mocht op hem passen) was ik zijn mama, hij zei ook mami tegen mij. Hij was er maar 3 dagen, maar dat was genoeg om verliefd te worden op dit schatje. Ik mocht op hem passen, waar ik ook nog eens geld voor kreeg. Die dingen slepen me door een week heen. Nu is er bijvoorbeeld een Nederlands meisje, Aniek, ze vraagt steeds naar mij, waar is Lotte, ik wil met Lotte zwemmen, Lotte moet mij schminken. Je bent gewoon een idool hier.
Dus het is niet allemaal negatief, zeker niet. Maar op dit moment is het gewoon echt even heel erg zwaar klote. Maar ik ga het redden, ik ga aan mezelf bewijzen dat ik dit kan.
Dave, schat, het komt goed, hoe dan ook !
Iedereen een fijne vakantie.
Op dit moment is het echt even heel zwaar, ik zit er gewoon echt doorheen. Papa, mama en Sara zijn naar Frankrijk met opa en oma, Dave is op vakantie, in Lanzarote nog wel. En ik zit hier, waar ik nog zolang moet blijven. Ik kan gewoon even niet meer.
Dus ik dacht, ik ga naar Dave, ik kan in 1 dag op en neer vliegen, het duurt namelijk 45 minuten. De kosten vallen opzich ook nog mee, €75 retour. Ik werd weer bijna enthousiast, want ik heb het echt nodig om weer even lekker bij hem te kunnen zijn. Ik kom er rond kwart voor 1 aan en vlieg om kwart voor 9 terug. Dat is toch perfect ? Dan ga je er verder over na denken, als ik hem zie ben ik natuurlijk de gelukkigste persoon op aarde, maar ik moet ook weer afscheid nemen, weer hier naartoe. Dat is de lastige kant van het verhaal. Dus, met mijn kamergenootjes erover gehad, andere meiden, papa en mama en Dave zelf natuurlijk.
Allemaal zeggen ze het zelfde, heel leuk, zal fijn zijn, maar je moet ook weer terug, dan word het nog moeilijker dan het nu al is.
Dus, niet naar Dave ? Kan ik dat wel aan dan ? Het idee dat hij zo dicht bij is, ik er zo makkelijk heen kan, maar toch hier blijf, dat sloopt me ook. Wat moet ik doen ? Ik weet het serieus niet..
Verder heb ik wel een heeeel leuk jongetje ontmoet deze week, Pablo, 2 jaar oud, mijn 2e vriendje. Wat een schatje was dat, hij speelde heel de tijd met me, als zijn mama weg was (ik mocht op hem passen) was ik zijn mama, hij zei ook mami tegen mij. Hij was er maar 3 dagen, maar dat was genoeg om verliefd te worden op dit schatje. Ik mocht op hem passen, waar ik ook nog eens geld voor kreeg. Die dingen slepen me door een week heen. Nu is er bijvoorbeeld een Nederlands meisje, Aniek, ze vraagt steeds naar mij, waar is Lotte, ik wil met Lotte zwemmen, Lotte moet mij schminken. Je bent gewoon een idool hier.
Dus het is niet allemaal negatief, zeker niet. Maar op dit moment is het gewoon echt even heel erg zwaar klote. Maar ik ga het redden, ik ga aan mezelf bewijzen dat ik dit kan.
Dave, schat, het komt goed, hoe dan ook !
Iedereen een fijne vakantie.
-
05 Mei 2015 - 07:56
Nancy Verhoeven:
Lotte lieverd, ik ben nu al trots op je! Als iemand het kan dan ben jij het, het is afentoe wat zwaarder natuurlijk maar afentoe is het ook wat makkelijker. Haal het meeste daar uit! Wat doe je het geweldig! Groetjes uit de Ardenne! -
06 Mei 2015 - 12:15
Ilse:
Jij gaat het zeker redden meisje...Geniet van de fijne momenten, zeker deze lastige week voor je...en volgende week is het weer helemaal anders....for sure! Geniet van deze kans!! X -
07 Mei 2015 - 14:36
Marlene Vliem:
Lieve Lotte, Vorige week waren we in Disneyland Parijs en hebben we nog veel aan je gedacht, omdat een jaar geleden je gezellig met ons mee was, en nu zit je een jaar later op Gran Canaria! Fijn dat ik over een paar weken samen met Erna en Anita naar jou toe ga. En meisje, het komt echt allemaal goed! Hou vol, je kunt het, een hele dikke kus van Marlene X -
09 Mei 2015 - 19:58
Anita De Laat:
Lieve Lotte,
Het komt allemaal goed! Maar dat je het even moeilijk hebt is niet erg, begrijpelijk.
Dat maakt je ook weer sterk!
Al is dat nu even niet een goede zin!
Meisje zet hem op en over enkele weken komen we gezellig jou kant op.
Wat ik weer erg spannend vind.
Heel veel liefs Anita -
10 Mei 2015 - 20:01
Erna Willems:
Lieve lieve schat,
Wat was het moeilijk om jou huilend aan de telefoon te hebben. Maar wat ben je toch een kanjer om je er toch weer zo doorheen te slaan. En papa en ik weten ook zeker dat je het kan. We zijn heel trots op jou.
En zoals je al hebt gelezen van Marlene en Anita, WIJ KOMEN ERAAN!!! nog 4,5 week, morgen precies nog een maandje. Daar hebben we super veel zin in.
Zet'm op deze week weer en tot de volgende keer.
Dikke kus van mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
