Wat een ervaring is dit

Hallo allemaal,

Ja, het is weer tijd voor een verhaaltje want ik ben weer een heel verhaal rijker.

Na mijn vakantie met Dave ben ik die ochtend naar de dokter gegaan,zij vertelde me dat het gekneusd was. Dus rustig aan gedaan, voetje omhoog, pijnstillers genomen. Een week later nogsteeds zo veel pijn en verschrikkelijke steken tijdens het lopen, dus vrijdags na het werk maar naar het ziekenhuis gegaan met 2 meiden die gelukkig wel met me mee wouden. Daar foto's laten maken en al snel konden ze me vertellen dat het gebroken was. SHIT, hoe moet ik nu verder ? Ik geloofde het allemaal nog niet zo tot me duidelijk werd dat ik gips om mijn voet heen kreeg, nouja, alleen aan de achterkant van mijn onderbeen en onder mijn voet, de rest was zacht, veeeel te heet verband.

Terug naar het hotel natuurlijk het thuisfront meteen laten weten hoe mijn voet er nu bij lag en daarna hier maar naar de directrice en mijn baas gegaan, ze waren beide erg aardig, niks aan de hand, we vonden wel een oplossing.

Dus, de oplossing was, ik ga een mix doen van animatie en personnal assistent werk. Eigenlijk wel lekker, even wat anders dan elke dag die miniclub, en dat was ook zo, het was fijn om even iets anders te doen.

Maar ondanks dat ik bijna heel de dag zat kon mijn gips het niet aan en werd het helemaal slap, ik kon mijn voet bewegen zoals ik dat altijd kon, en ook onder mijn voet was het helemaal slap.

Ondertussen gingen 2 kamergenootjes, de laatste die me hier hebben opgevangen bijna weg. Dinsdag weer eens met thuis geskyped, Dave was daar ook want papa en mama gingen de volgende dag naar Frankrijk. Toen was het toch even moeilijk om de koffers in de kamer te zien liggen en thuis te zien dat ze zo gezellig samen zaten, het zat even niet mee, ik zat hier met gips, en de laatste meiden die zo goed voor me gezorgd hebben gaan naar huis.

Na het skypen klaar gaan maken voor de laatste keer uit eten, word ik gebeld door mama, hoe het met me ging na het skypen, en of ik niet even naar huis kon komen, zodat er goed naar mijn voet werd gekeken en dat ik weer even op kon laden zodat ik er hier weer tegen aan kon. En opeens was het geregeld, ik ging de volgende dag al naar huis, ik vloog met de 2 meiden mee naar huis. Dat was erg raar maar ook fijn.

De volgende dag dus spullen gepakt en afscheid genomen, gelukkig maar voor een weekje.

Thuis de volgende dag meteen de dokter gebeld en ik kon vrijdag naar het ziekenhuis, daar moesten ze opnieuw foto's maken. Op de foto was de breuk niet meer te zien maar je zag wel dat het nog niet helemaal genezen was, dus kreeg ik een meeeegaaa lelijke schoen die ik helaas 2 weken lang moet dragen, maar ik kan gelukkig weer lopen en zwemmen en normaal douchen, dus ergens zijn er ook wel pluspunten.

Het was super fijn om even thuis te zijn maar ik kreeg echt heimwee naar hier, dus besloten dat ik in plaats van woensdag, maandag al weer terug naar hier vloog en mijn stage kon gaan afronden, want dat is mijn doel en daar wou ik zo snel mogelijk mee verder.

Met mijn voet gaat het gelukkig super goed, en iedereen was erg blij me weer te zien hier, gisteren ochtend heb ik weer afscheid moeten nemen van 3 meiden die hier stage liepen.

Maar gelukkig komen er deze maand weer veel nieuwe bij en daar hoef ik pas afscheid van te nemen als ik naar huis ga !

Nu is het alweer donderdag de 13e en zijn papa, mama en Sara hier dus al over 4 weken. De tijd gaat zo verschrikkelijk snel hier. Eigenlijk te snel, ik hoef nog maar 2 maandjes.

Dus ik ben weer een hele ervaring rijker en sta weer wat sterker in mijn schoenen, zo leer ik hier elke dag wel weer iets bij.

Geniet nog van jullie vakantie en allemaal weer succes met werken en school !

Tot snel.

XXX