Bijna op het einde

Hallo allemaal,

Het is weer tijd voor een update, de tijd vliegt hier voorbij, het lijkt alsof ik vorige week nog geschreven heb, maar het is alweer een maand geleden.

Het is hier op dit moment elke dag zo'n 30/35 graden, en dit zal ook nog wel zo blijven. De zomer is druk en erg gezellig geweest. Er zijn veel leuke kinderen voorbij gekomen, en er zijn er ook verschillende waarmee je soms contact hebt of met de ouders, erg leuk !

Helaas is mijn vliegticket naar huis al geboekt voor 10 oktober en zit ik hier dus nog maar 33 dagen, en op deze plek lijken 33 dagen maar 10 dagen.

Het is erg dubbel, het is hier op dit moment alleen maar genieten met z'n alle.

De vakanties zijn voorbij dus het is erg rustig, vandaag hebben we maar 1 kindje gehad, hoop dat er bij de minidisco wel wat meer zijn. Nu komen de wat oudere stellen of jonge stelletjes deze kant op. Dat is voor de miniclub erg saai, wat wij vooral doen is samen spelletjes spelen en opruimen en poetsen, ik denk dat de ballenbak binnenkort aan de beurt is.

Er zijn heel wat nieuwe stagiaires aangekomen afgelopen week en dit is gelukkig een erg leuke groep, samen zijn we een grote familie en is het soms veel te gezellig.

Donderdag is het zo ver en komen papa, mama en Sara deze kant op om te zien waarom ik niet naar huis wil, Sara en mama snappen het al, papa zal het nooit begrijpen als ie de zee ziet, hahaha.

En vrijdag is het dan eindelijk zo ver, dan wordt ik 18 en ben ik dus legaal hier. Dat gaan we donderdag nacht vol op vieren met ongeveer alle stagiaires en natuurlijk gaat Sara ook mee opstap.

Dan maandag komt Dave ook nog eens deze kant op en zijn we nog een paar daagjes met zijn 5en samen.

Helaas moet ik dan dinsdag afscheid nemen van mn beste vriendinnetje, mn grote zus, gekke mongool gewoon de beste van allemaal, Nicole.
Wat ga ik haar missen en wat wordt dat afscheid moeilijk, ik zie er erg tegen op, maar gelukkig zijn papa, mama, Sara en Dave dan hier om me op te vangen.

Wanneer ze donderdag weer naar huis gaan hoef ik nog maar 23 dagen, aan de ene kant fijn, weer lekker naar huis, mijn eigen bed, lekker vers eten, iedereen van thuis weer zien.

Maar wat zie ik er tegen op, alles achter laten hier, meiden die je familie zijn geworden, de sfeer die hier hangt, de gezelligheid met zijn allen.
Wat ga ik thuis toch doen ?

Opstap moet ik weer gaan betalen voor mijn drank, en wil ik iets leuks gaan doen met iemand moet dit een maand van te voren gepland worden.

Alles is hier beter, de sfeer, het weer, de mensen, we zijn allemaal zonder thuis, iedereen helpt elkaar door de moeilijke dagen heen.

Maar ik zal ook wel blij zijn als ik thuis ben hoor, vooral om weer lekker met papa, mama en Sara lekker aan tafel te eten.
En wat een luxe, Dave 1 of 2 keer in de week zien in plaats van 1 keer in de 2 maanden, het zal erg fijn zijn dat we elkaar weer vaker zien.

Tot snel